Max Richter
Θυμάμαι εκείνο το βράδυ στο νοσοκομείο
να περπατάω πέρα-δώθε στον διάδρομο – με κλειστά μάτια και στ' ακουστικά μου ν' ακούω το Return 2 του Max Richter. Και να λέω ξανά και ξανά στον εαυτό μου (κρατούσα ακόμη τα μάτια μου κλειστά) πως αυτή η μουσική αυτή η μουσική είναι το μόνο πράγμα στον κόσμο. Γιατί κάθε άλλο πράγμα στον κόσμο εκείνο το βράδυ με πονούσε. |
___
© Αλέξης Αντωνόπουλος / Alex Antonopoulos
Εικόνα από (image from): https://www.sundance.org/blogs/festival/bring-a-pillow-and-dream-along-with-max-richters-sleep--a-sumptuous-chronicle-of-an-eight-hour-live-performance
© Αλέξης Αντωνόπουλος / Alex Antonopoulos
Εικόνα από (image from): https://www.sundance.org/blogs/festival/bring-a-pillow-and-dream-along-with-max-richters-sleep--a-sumptuous-chronicle-of-an-eight-hour-live-performance