Το πιο Σκατά Ποίημα στην Ιστορία της Ποίησης
Προσπαθεί να γράψει ένα ποίημα για εκείνο το απόγευμα: Εκείνη δάκρυζε ενώ η τραγουδίστρια στην ταβέρνα τραγουδούσε ένα σαχλορομαντικό τραγούδι, κι εκείνος δάκρυζε επειδή εκείνη δάκρυζε· επειδή την έβλεπε να δακρύζει. Και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει χιούμορ και τραγική ειρωνία για να φτιάξει ένα όμορφο ποίημα, όμως το ποίημα βγαίνει σκατά, και καταλαβαίνει πόσο έχει θυμώσει όταν ενώ γράφει ρίχνει με τον αγκώνα κάτω ένα μπουκάλι με νερό κι εύχεται στο μπουκάλι να πάει στο διάολο (είναι αρκετά σίγουρος ότι καμία θρησκεία δεν υποστηρίζει ότι τα μπουκάλια έχουν τη δυνατότητα να πάνε στο διάολο, άρα αυτό είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι έχει εκνευριστεί). Έχει εκνευριστεί με τον εαυτό του γιατί το ποίημα βγαίνει σκατά, και το ποίημα βγαίνει σκατά γιατί οι στίχοι δεν μπορούν να εξηγήσουν τον λόγο που εκείνος δάκρυσε όταν την είδε να δακρύζει. Έχει εκνευριστεί με τον εαυτό του γιατί εκείνο το απόγευμα δεν προσφερόταν στην ποίηση, αλλά στη ζωή: Ένας έξυπνος άνθρωπος θα είχε φιλήσει εκείνο το δάκρυ, θα είχε εξασφαλίσει ότι θα τη δει πολλές φορές ακόμα να δακρύζει μπροστά στην ομορφιά (ή μπροστά σε σαχλορομαντικά τραγούδια, ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες), θα είχε απαντήσει στο δάκρυ με ζωή αντί για λέξεις. Τώρα έχει θυμώσει μ' εκείνο το ηλίθιο μπουκάλι που έπεσε κάτω· έχει θυμώσει με τις λέξεις του ποιήματος γιατί δεν εξηγούν τίποτα παρά περιγράφουν πώς κυλάει ένα δάκρυ· έχει θυμώσει με την ελληνική και την αγγλική γλώσσα γιατί δεν έχουν αρκετές λέξεις, ή –μη χειρότερα– δεν έχουν τις σωστές λέξεις. Μα πάνω απ' όλα, έχει θυμώσει μ' εκείνο το απόγευμα· τέτοια απογεύματα δεν θα 'πρεπε να έρχονται σε όσους δεν ξέρουν από ζωή.
___
© Αλέξης Αντωνόπουλος Εικόνα από: https://gr.pinterest.com/pin/576320083549037753/?lp=true (Leonid Pasternak) |